Девојчето од шестата месечина

Шифра: 10447
Издавач: Просветно дело

Беше втори јуни, точно дваесет и два часот, кога Нина стана од креветот и по обичај го турна кутриот Платон на подот, се затрча кон бањата и ставајќи ја раката под вода виде дека ѕвездата станала огромна и ја зафатила целата дланка.
Црна како пекол.. никогаш не била таква.
„Црна ѕвезда…знак за опасност. Што треба да направам?” , си помисли. Исплашена, се втурна во собата на тетка Кармен, која силно ја прегрна и ѝ ја натапка раката со вата натопена во розина водичка . Платон очајно мјаукаше и се симна од орманот, а Адонис лаеше и со шепите удираше по влезната врата како да сака да излезе. Кармен не знаеше како да ги смири Нина и животните. Се чинеше како таа вечер да се отворил пеколот. Тоа беше вистина, пеколот беше тука. Насекаде. Се чувствуваше во воздухот.
Изданието е изборна лектира за осмо одделение.